Bubalcheto
06-09-2008, 17:52
Отиде си -
тихо, без думи.
Дори не погледна назад.
Простена нощта.
Ти не чу ли?
Небето отрони звезда.
Зората пристъпи смутена.
Денят се удави -
в сълзи.
И стана студено,
студено.
И толкова много боли!
Но свърши.
Стоя пребледняла.
В очите не парят сълзи.
И вече
във мен преболява.
Отново изгряват звезди...
И толкова много пътеки
към мене
протягат ръце.
Аз тръгвам.
В гърдите ми трепва
едно
възродено сърце.
тихо, без думи.
Дори не погледна назад.
Простена нощта.
Ти не чу ли?
Небето отрони звезда.
Зората пристъпи смутена.
Денят се удави -
в сълзи.
И стана студено,
студено.
И толкова много боли!
Но свърши.
Стоя пребледняла.
В очите не парят сълзи.
И вече
във мен преболява.
Отново изгряват звезди...
И толкова много пътеки
към мене
протягат ръце.
Аз тръгвам.
В гърдите ми трепва
едно
възродено сърце.