hardball
12-14-2008, 09:06
Когато отново потропа студът
на твоя прозорец, далече от мен,
и от теб по- студен е само градът,
и си някак от мен уморен,
когато е скучно, когато е тъжно,
когато си кисел и прям,
и всичко нагло наоколо свети
очакващо празник голям.
Когато е тягосно и не ти се говори
и зает си с други дела.
Не ти се играе, не ти се и спори
и те дразни всяка елха.
Когато дори и не ти се чете
това, което ти пиша,
защото моите думи напомнят ти
на мократа столична киша.
Усмихвам ти се, нищо, че не знаеш,
и въпреки това по- кисел се събуждаш.
А когато разбереш и да не хаеш,
усмихвам ти се и да няма нужда :)
на твоя прозорец, далече от мен,
и от теб по- студен е само градът,
и си някак от мен уморен,
когато е скучно, когато е тъжно,
когато си кисел и прям,
и всичко нагло наоколо свети
очакващо празник голям.
Когато е тягосно и не ти се говори
и зает си с други дела.
Не ти се играе, не ти се и спори
и те дразни всяка елха.
Когато дори и не ти се чете
това, което ти пиша,
защото моите думи напомнят ти
на мократа столична киша.
Усмихвам ти се, нищо, че не знаеш,
и въпреки това по- кисел се събуждаш.
А когато разбереш и да не хаеш,
усмихвам ти се и да няма нужда :)