Не зная какво да ти кажа, седя и мисля но така и думи нямам.
Прошка искам, но не мога да я имам зная.
Днес почувствах се ужасно и видях как спомена за мен изтри
Изтри го с последното писмо което пратих ти.
И поисках нещо да ти кажа
Но думите не успях да изрека
Сега на воля крещя и плача защо го направи защо случи се така?
Хората опитаха се да помогнат, раната в тебе да заздравят,
Да ми кажеш отново поне едно “здравей”, но никои не успя
И аз няма да успея,зная, макар че аз причиних ти го
Прости ми, моля те, не исках
чак сега разбирам колко те боли,
чак сега след като прерязах вената си…
Посветено на Радослав-27.03.05г.