Определям, че съм влюбена когато витая в обалаците.. Не се концентрирам много много. Бе обюо взето нереална картинка.
С него ли съм ми повдига адреналина, но след известно време нещатата стоят по разлчен начин. Опознавам човека който е с мен.
Вече знаете всичко за себе си.. Чудя се дали изобщо изпитвам нужда от него, но когато се случи да се разделим за 3-4 дена поради това негово чудене и двамата разбрахме, че ние не сме просто двама влюбени, а се обичаме. Хора които не могат един без друг. Които се ценят, уважават.. Това за мене е много по ценно от едната тръпка - любовта.