Влюбих се. Дадох всичко от себе си. Бях щастлива, наранена, объркана, изплашена, неразумна, всеотдайна...мисля, че бях всичко, което някога бих могла да бъда, наведнъж. И в момента, на Бъдни Вечер, пак се чувствам така.
Живота ми се промени тотално. Заминах в чужбина - разбрах какво е да обичаш от разстояние и въпреки това всеки ден да обичаш повече. Също така разбрах до какво себеотрицание (граничещо с абсолютна глупост и мазохизъм) съм готова да стигна. На кратко - разбрах ужасно много за себе си. Плаках много (повече от колкото съм плакала през целия си досегашен живот), но не съжалявам за нищо, което съм направила или ми се е случило.
2006 ме изненада с всички емоции, които преживях. И колкото и мъка да ми е донесла, искам 2007 да бъде също толкова емоционална...и искам всички тези чувства да продължа да споделям с един определен човек...