С баща ми нямам проблеми и никога не съм имала. Разбираме се перфектно и мога да говоря с него за абсолютно всичко.
На другия полюс е майка ми. Не се разбираме от дооста години. Говорехме си, защото трябва, а не защото искаме. Но и това свърши вече. От месец вероятно вече и това не ни се налага. След думите `Вече имам само една дъщеря` тя се отказа и от сина си и от мен. То така е и по-лесно.