Здравей.Не си първият, който се среща от близо с неблагодарността и лицемерието.Супер гадно е, когато се държиш добре с някого, помагаш му, отделяш от времето си за да го изслушаш и т.н., а същевременно когато ти имаш нужда от едно рамо, на което да поплачеш или въобще някого пред когото да споделиш,този човек го няма...Извода, който би следвало да си направим е, че трябва по-внимателно да подбираме хората, да не се раздаваме на 100 процента и най-вече да сме угодни първо саби на себе си, и след това на другите.Това последното може би прозвуча егоистично, но понякога се налага да бъдем и такива...