Здрасти...

Преди мноого време един мой познат ми бе показал едно стихотворение което учеше в 11ти или 12ти клас, не помня вече, и ужасно много ме беше впечатлило. То завършваше така :

"Довиждане на всички пътници,
които с нокти се крепят,
защото аз подрязах своите
и падам за последен път"

Та.... някой да знае чие е? И къде да го намеря цялото... Не става въпрос за песента... а за оригиналното стихотворение, в което си спомням, че имаше един "трамвай" между другото...!

Мерси много за помощта, че т'ва ме глозга от не знам си колко време...

Айде, по живо, по здраво.