ами .. доста време.. 3 години и няколко месеца. Не ме питайте как се търпим Бъзикам се.. обичаме се много. Може би сме от толкова време заедно .. защото в началото учехме в едно даскало и се виждахме всеки ден.. по едно време вече страшно много ми омръзваше и се карахме за щяло и нещяло .. но в последната една година откакто е студент, се виждаме доста по-рядко.. веднъж седмично..а понякога и на 2 седмици. Но така поне не се караме толкова много и е добре всичко. Поне започна да ми липсва страшно много ... има някои моменти, в които искам да е до мен и се нуждая от него... и го няма..но какво да се прави, трябва да търпим.
Пожелавам на всички тук много любов и усмивки!