Не знам какво да ти кажа..Не знам какво чуствам..Знам само,че за мен ти си като дрога..Като пристрастяване..И не мога да се откажа..Разума ми казва,че трябва..а сърцето..е на друго мнение..Знам,че с теб страдам..Знам,че има и друга..ако не са и повече..И въпреки това те искам..Не искам да те поделям с други,но нямам друг избор..А не искам да е така..Но не мога да направя нищо..Ако има друга,предпочитам да не знам за нея,но да бъда с теб..Знам,луда сам..Трябва да те изоставя на мига..за мое добро е..но не мога,,просто не мога..Защото не мога да си представя живота без теб..Не мога да си представя как ще изглеждам всяка сутрин,когато се събудя и се сетя,че днес няма да те видя..Няма да те прегърна,да те целуна..Нито някой друг ден..Каквото и да става,изражението на лицето ми ще е едно и също..заради теб..Не искам това да се случва..и постоянно отлагам мига на истината..Дори не мога да си го представя..Но чуствам,че и това време наближава..а след това..След това дори не знам дали ще мога да оживея..Защото сега страдам..и то много..Но знам,че ще е още по-зле,ако сложа край на всичко..