не не не не не.. сега ме изкара мен виновна, че не съм искала да ида с него сутринта... Обадих му се, плачейки, каза че докато не се успокоя няма да говори с мен и да ида да се полея с един студен душ.. Най ме заболя 4е не ми каза ии една мила дума да се успокоя.. наистина много ми е зле в момента плача от половин час и едва пиша.. просто няма на кого да се обадя няма с кого да споделя,направо ми иде да направя някоя глупост, толкова плач отдавна не бях изплаквала.. и мислите си не мога да подредя и се побърках и насичкото отгоре ми каза 4е ако не спра да плача 6тял да доиде и да ми изпотроши кокалите.. (преносно казано)