Ако можехме да избягаме от спомените си,нямаше да имаме такива.Ние сме хора и нищо човешко не ни е чуждо.Научи се да живееш с тях.Недей да се затваряш в себе си и да си спомняш колко хубаво ти е било с нея,така няма да я върнеш.Само ще се измъчваш и ще страдаш по изгубена кауза...Чиста проба мазохизъм си е да живееш в хубави,но отминали спомени... Знам че е трудно,защото е по-силно от теб и подяволите-живота е гаден ,и все пак го живеем...