Скоро с нашите заминахме за Германия и аз започнах училище там.Вече няколко седмици ходя
на даскало знаех немски още от България и мога да кажа че го говоря идеално затова не би могло
да бъде някаква пречка.Обаче...никой не ми обръща внимание,запознах се с някои от
класа ми и дотам.Никой не ми говори,а момичетата ме гледат някфо надуто и пренебрежително,
сякаш съм нз си каква,нямат желание да завържат някакъв разговор с мен.И така с няколко думи съм
абсолютно сама в училище,по самотна съм от всякога...Проблема е,че всеки ден виждам по
коридорите на даскалото едно мн хубаво момче рус,висок със сини очи абе голям сладур-типично
германче.Супер много сам си го харесала и бая съм хлътнала по него.Само се разминаваме всеки
ден,няколко пъти ме погледна,но мен ми се стори че беше нормален поглед.Бих искала да се
запозная с него да го заговоря това онова,но просто няма какво да му кажа разбирате ли а и при
мен има и друго както казах сама съм друго е да имаш подкрепата на приятели,че дори и да те
одреже да има кой да те утеши и с кой да си поговориш.А и като ме гледа такава сама без приятели
сигурно ме смята за някфа смотла някъф вълк единак и заради това нямам куража да отида и да
направя нещо.Ще отида ще му кажа здр как си,как се казваш али бали,той ще каже тая пък откаде
се взе.В някво мн кофти положение се намирам.Не знам дали ме разбирате,но наистина се чуствам
ужасно и невероятно самотно.Имате ли някакви идеи как мога да разбера дали ме харесва поне
малко защото ако не,няма смисъл да опитвам нещп повече.И какво подяволите да измисля,че да се
запознаем,много мислих,обаче такава сам самичка голям срам ще ме хване.
Незнам дали има други такива теми,не съм и търсила поради причината,че просто съм заета с
ученето тук.Ще ви бъда благодарна акоприемете темата ми насериозно,а не с надсмешка и обиди!
Има риск много от вас да не прочетат това но няма как.Очаквам помощта ви !