Цитирай Първоначално написано от bocko1
Събрах си главата, мислите всичко ОК, казах и го като излязохме на кафе, поговорихме си това онова, започнах да и се обяснявал и ...
Гледаше ме като ударена с мокър парцал. Каза ми, че не е подозирала за подобна сипатия, че времето от което се познаваме било твърде малко и за момента можело да бъдем просто приятели ... А на всичкото отгоре, гледам как един от уж приятели се опитва да я свала от което откачам
Ние тук си хабим ръцете да пишем, а ти пак си правиш каквото си знаеш. Сега не се чуди защо така е станало.