На 17 си мислех - Ех, само да стана на 18-19, да стана студентка, да се насладя на живота. Сега на крачка от 25 си мисля, че колко беше хубаво на 19-20, как искам да съм по-малка и да ням купищата отговорност, които имам днес...Нормално е. Всеки иска да е това, което не може да бъде. Но вие ще станете на 20, а аз вече не.