- Форум
- По малко от всичко
- Лично творчество
- Нали и ти мечтаеше някой да ти подаде ръка?
[i]Винаги трябва да помниш какъв си бил, какво си искал, как си се почувствал, когато това, за което си мечтаел, не се е случило или обратното- когато мечтите ти са се превърнали в реалност. Никога не трябва да се възгордяваш, да забравяш от къде си тръгнал, за да стигнеш до тук, през какво си преминал, за да се превърнеш в това, което си днес. Защото миналото е това, върху което се гради нашето настояще... Не презирай онези, които сега са там, където ти си бил някога, които мечтаят за това, за което ти си мечтаел, защото някой ден те ще бъдат като теб... Вместо да им се подиграваш, си спомни какви са били твоите мечти и надежди, когато си бил като тях, и протегни ръка, за да им помогнеш да ги сбъднат... Нали и ти мечтаеше някой да ти подаде ръка?
Винаги съм се чудела защо чувам критики само зад гърба си и сега го осъзнах...тях не ги беше страх от това да не ме наранят,обидят или натъжат,страха бе породен от това че ако го кажат директно на мен...ЩЯХ ДА ГИ СРИНА!
На мен пък много ми хареса!![]()
Натанаил Хаутърн някога е написал: ”Нито един човек за каквото и да е продължително време,не може да е с едно лице за себе си друго пред околните без накрая да се обърка кой образ е истинския.”
Естествено е, че всяко начало си има и край. Но краят идва по различно време. Всички сме виждали влюбени двойки, държащи се за ръка, а с другата ръка държат бастуни.