Нещата, които са ти се случили наистина са ужасяващи за едно 16 годишно момиче. Какво да ти кажем ние форумниците - едни думи, които могат да ти вдъхнат надежда ? Непознати сме. Все пак ще опитам - животът е пред теб, на моята възраст си, колкото и да ти е мъчно и болно, просто трябва да приемеш, че това е животът и понякога той носи много, много болка. Най-добре помисли занапред какво искаш да правиш - дали искаш да учиш и да развиваш, за да уредиш живота си по някакъв начин. С останалите членове на семейството ти - брат ти и баща ти трябва да сте сплотени повече от всякога и да се подкрепяте. Помни, че след много болка, следва и много радост ! Успех