Никога не съм вярвал, че ще се стигне до тук и ще мисля така, но ето че се случи. Хмм, сигурно на повечето от вас ще ви прозвучи доста странно, а и тъпо, но ми е страшно мъчно, че свършвам училище (това го казва човек, който винаги е искал да свърши, колкото се може по-бързо). Направо се побърквам и не искам, и не искам да свърши, макар че за мен вече направо си свърши. По-принцип не се уважавам със всички в моя клас, но дори и тея, с които не се обичам, пак ще ми липсват. Абе сложна работа, сигурно ми се смеете, докато четете, но поне съм честен, щото има хора, който казват, че не им пука, но всъщност го крият.