Преди 3 години имах куче, което много обичах, но то почина от старост... беше ми ужасно гадно и исках да запълня оставената празнина.. през тези 3 години постоянно молех нашите да ми вземат куче... и чак сега ми позволиха... толкова добре ми стана. Но кученцето е мъничко и иска много грижи...
И така приятелите ми първо ми стискаха палци за кученцето.. но сега, когато го получих те са недоволни, че не излизам.. а аз няма как да изляза, защото ако не го гледам и науча на най-прости навици, ще го изхвърлят или продадат.. това беше уговорката с нашите преди да ми го вземат...
И сега.. те не искат да разберат какво е това кученце за мен и колко е важно.. какво да направя.. обясних им положението, но те продължават... ;(