Не съм предполагал, че някога ще пиша в подобен форум, но просто искам да изкажа мъката си пред хора, които непознавам.
С приятелката ми сме заедно от достатъчно време, но се наложи да замине на бригада и няма да я има 4 месеца, вече мина 1 остават още 3, но със всеки изминал ден чуствам, че ми липсва все повече и повече. Вече незнам какво да направя, старая се да си разнообразявам ежедневието, работя върша си хобитата излизам с приятели постоянно, но нищо от това не помага да ми липсва по-малко и да не ми е чак толкова гадно. Постоянно се сещам хубави момента от тогава, когато си беше тук, просто съм привързан прекалено много към нея и до сега не съм изпитвал толкова истински чуства към нито едно момиче, с което съм бил някога, и имам изключително сериозни намерения към нея, както и тя ми казва, че мисли същото. Растоянието между нас и това, че вече не съм я виждал от месец, а следват и още 3 направо ме убива. Постоянно се притеснявам и за работи, за които няма смисъл и тя ми казва, че никога не би направила, защото ме обича прекалено много, постоянно ми казва, че и липсвам много и, че това време просто ще мине. Какво бихте направили, ако бяхте на моето място, за да се почуствате по-добре.