Ами .. като бях малка исках пекинез.Взеха ми...Но той е мъничъкк и адски злобен само хапе .. И така де не можех да го гледам...Тръгна да го докосна и направо ще ме изяде ;хх .. Преди 3 години обаче убедих мама за чау-чау.Взе ми..Ноо тя е адски мързел ;д .. И с мама си се разбират перфектно и са неразделни,аз съм форевър алоун .. А аз искам куче ,с което мога да тичамм..Да го разхождам из паркаа..И така..И сега от няколко дни гледам Бетовен ;д..И проучвам за санбернарите и много ми харесват .. просто съм влюбена в тях.Разбрах,че женските са до 70 кг и 70 см.Много са добрички и умни.И много ми харесват..Тези кучета много обичат да се раздвижват и да тичат,точно такова искам и аз..Ама се реших и питам мама..И тя като ме почна - НЕЕЕ,няма да ти взимам санбернар..То става по-тежко от теб,ти зарязваш всички кучетаа..Бла бла .. На 2-рия ден аз трябва да ти го разхождам..НЕ МЕРСИ - ама аз започнах да я моля..Защото наистина го искам и съм съгласна да го разхождам всяка сутрин преди училище ако ще и в 5 да трябва да ставам..След училище ще го водя в парка...Наистина го искам..Но тя е твърдо не и не ми вярва.Има ли начин да я убедя да ми вземе ;х