Умирам си в кожата за малко повече сън.
Мислех да го изчакам тази вечер, да се чуем/видим, но просто не мога. Силите ме напускат само при вида на леглото. Аз ли съм прекалено неадекватна или той е прекалено зает, но последните дни въобще не ни върви нещо, а това не ми харесва. Нямам търпение да дойде краят на тази седмица, за да мога да си го нагушкам мечешки и пак да си го почувствам близък.