Не знам. Разочарована съм от хората....
Такъв човек съм, че давам повече , отколкото се очаква. Раздавам се за другите и като всяко глупаво човешко същество, съдя за постъпките на хората по своите собствени.Като под ''съдя'' имам предвид, че предполагам и се надявам на човешки постъпки, по начина , по който аз си ги представям, по начина по който аз бих ги направила.
Явно е адски грешно, осъзнавам го , но не знам как да се преборя с него...тъпо ,а?
Тъжно е да не можеш да вярваш в хората. Не казвам,че аз съм света вода ненапита, някакъв идеал. Но хиляди пъти съм доказвала , а и сама на себе си, понякога горчиво дори, че правя повече от необходимото , за да зарадвам хората около мен. Явно това не е положително човешко качество? Имам предвид, трябва да бъда супер задник и да се държа като такъв , за да ми е добре? Ама на мен не може така да ми е добре...не знам. Явно ми е някакво сбъркано.
Имам нужда от промяна,но не съм сигурна...объркано ми е.
ОБИЧАМ!