Нямам си работа и да драсна няколко реда
Като я видя и после изключвам, унасям се в мисли, забравям и за проблемите.Когато сме заедно имам чувството, че никога няма да ми е достатъчна, никога няма да ми стигне, каквото и да направя, както искате го разбирайте.Трудно контролирам този "глад" - нека така го нарека.Това нещо ме изяжда отвътре...
Чувствали ли сте се така ?