Волята се тренира, а мотивацията се помпа И от резултатите.

Напъваш се прекалено много за 2 седмици и после не правиш нищо. Намали напрежението. Дори 1 месец да се подготвяш, а после да почнеш с истинската тренировъчна програма, пак ще спечелиш.

Постави си дългосрочни цели и ги раздроби на краткосрочни. За седмицата да направиш 2 бягания по 1 км, 3х30 коремни преси, т.н. Следващата седмица +1бягане и +0.5км на бягане, +5 коремни преси и нещо такова. Такива прогреси седмица по седмица, трябва сумарно да дават дългосрочният ти план - 4 бягания по 6км, 4х50 коремни и подобни. Това са фиктивни числа, но си поставяй цели в самата тренировка (не цели в резултати, тоест колко кила да свалиш) и ги гони тях.

Има и още нещо. Ако издържиш 1-2 месеца, после ще си в период, в който няма да ти е писнало. Ако не стане спорта огромна част от живота ти, рано или късно ще ти омръзне. Но приеми омръзването като период на почивка. Ако ти писне - дай си 1 месец почивка и после продължи.

И не се дръж на диета, която трябва да спазваш 2 месеца и после да се върнеш към предишното хранене. Изгради си хранителни навици, които ще можеш да спазваш. Намисли си какво искаш да ядеш, отиди с майка си до магазина и й кажи "купи ми това, това и това", преди да го е купила и сготвила, за да ти го сервира на масата. Макар, че е по-малко егоистично, ако ти си готвиш своите неща, щом искаш да се храниш отделно от родителите си.

И колкото повече усилия полагаш, толкова повече воля ще придобиваш. А не обратното, да имаш готова воля, която да ти даде възможност да полагаш усилия.