След периода в детската градина всички спомени се опитвам да ги залича. Може би някой спомени не, заради любими хора и т.н., но иначе колкото по-далече от онова пъпчиво пубертетско минало пълно с драми и пълни с напрежение мигове, толкова по-добре. Това бяха тъмни периоди повечето. (не че сега съм много по-голяма де, ама все пак ) Добре ми е сега след претърпени 1000 метаморфози Плюс най-добре се живее като си концентриран в настоящето.