Тя им пишеше ниски оценки точно щото не можеха да разкажат урока. Те бяха свикнали да си разказват уроците както си бяха в учебниците и имаше учители които дори не ги слушаха кво разказват, щото знаеха, че нашите са си научили урока дума по дума.
Затова се кефех на историчката, щото при нея като някой тръгне да си разправя урока така, тя го спираше и почваше да му задава въпроси от края, средата, искаше да се даде личностна оценка на дадено събитие от периода на урока и нашите, понеже не са свикнали на такава умствена дейност просто блокираха. Бъркаха се и не знаеха кво да кажат. Много им сме се смели и те затова мразеха преподавателката, щото при нея нямаше как просто да си назубкат урока и да минат. Много ме е яд, че повечето учители не бяха като нея.
Все едно описваш моите съученици.
И мен ме е яд. Убиваха ми ентусиазма! Брутално. Един човек нямаше, който да иска да мисли...
I said: I long to learn the things that are, and comprehend their nature, and know God.