Умен и верен, май тези са двете, с които не бих направила никакъв компромис. За едното съм непоклатима, за другото съм установила, че в дългосрочен план няма как да имаш бъдеще с човек с различно интелектуално ниво.

За височината имам предразсъдъци, признавам си и не се обръщам след по- ниски от мен, пък и те не са се затичали за мен. Около мен, обаче, има доста момичета, на които хич не им дреме и имат доста дългосрочни и обещаващи взаимоотношения с човека до себе си, ми, евала. (при все, че проблемът е в момчетата, те просто са прекалено ниски, а това има значение според мен). Едно е да си 185см и е доста вероятно да ти е неудобно, че си по- висока от по- голяма част от мъжкото обкръжение, друго е да попадаш на такива, дето нямат 170см. Еми, плюнки, сори. Опитвайки се да се поставя на мястото на по- ниско момиче, все си мисля, че мъж под 180 не е мъж (образно казано, очевидно), а пък и познавам достатъчно ниски момичета, които също харесват по- височки мъже.

Това с усещането за мъчника и дребна само спрямо партньора никога не съм го разбирала. Като си 170см + 10см ток, еми мъжът и 2,20 да е, пак не се получава според мен това усещане, че си дребна, защото... не си.