Боля ли те,когато ми го отне,
та питаш мен дали сега боли ме....
Не те боля...но и ти не успя да го отнемеш...
ти просто го откъсна от мене за кратко време...
За него ти била си малка авантюра...
нима мислиш,че те е обичал...
За Бога...няма смисъл...със сълзи нищо не постигаш...
обичал ме е и виждаш още ме обича...
От мене никоя не може да го вземе,
не съм такава....не се предавам..
Когато имам нещо,когато нещо бъде мое...
мислиш ли,че толкова лесно го давам...
Недей да казваш,че си го загубила...
как може да загубиш нещо което не си имала....
Как може по него да тичаш...когато виждаш,че
не на тебе във любов и вярност той се врича....
Недей да мислиш,че ще бъде с тебе...
за него аз съм всичко на света...
недей да смяташ,че след кратко време...
той пътя с тебе ще поеме...
Не се опитвай чуждо щастие да рушиш,
защото просто нямаш свое....
недей и никога не го прави...
войната с мене ще губиш винаги....
Приказките ти не ме вълнуват...
защото те за купчина прах от завист....
защото само с поглед го свалих,
а ти не можеш погледа му върху себе си да задържиш...
По-добра от тебе съм във всичко...
нима до днес не си го осъзнала...
хайде спри със тези драми....
приеми се с ролята на загубила......