- Форум
- По малко от всичко
- Лично творчество
- "Безсилна и сломена"
Обичах те и още те обичам,
но ти откъсна къс от моето сърце.
С най-ужасни думи те наричам,
защото натъжи безкрайно моето лице!
Рани ме с тежките си думи,
че мене вече не обичаш.
Кървят следите от куршуми,
защото да ме изоставиш тайно се заричаш.
Но аз разбрах за твоите закани.
Господи,така боли !
Ти,любов,отвори много стари рани,
от които нова болка прокърви.
Много тежко е да вярваш
и да живееш,защото някого обичаш...
После истината да ти стане ясна
и безсилна и сломена да се виждаш!
Сълзите просто почнаха да падат
и изчезваха в пода сив.
За миг мечтите ни пропадат
и загубва се и спомена красив.
Няма никога да те погледна пак така,
след това,което ти ми причини.
С всеки ден ще гасне любовта
и няма да се върне старото преди!
Може ли мнение ?![]()
А бе отдавна, беше тъжна вечер.
Поредната... Да знаех само аз,
че в утрото не ще те видя вече,
че ще бъдеш мъничка звезда...
Написано е много добре, имаш дарба в тази насока, но е много тъжно...![]()
много е хубавопродължавай да пишеш
лично на мен ми хареса страшно много \
/
![]()
Хубаво си го замислила, ама си го написала лошо. Има много думички, които имам чувството, че си сложила не заради смисъла им, а заради самата рима. Не трябва така. Напомня ми първите ми стихове, бяха нещо подобно. Иначе гледам края на написаното ти и е добър, което показва, че може би след време ще развиеш таланта си и ако избягаш от клишираните фрази и оправиш ритъма, ще постигнеш нещо хубаво![]()
Ако ме прогониш, ще изгасна.
Ала доближиш ли се, ще се стопя.
Да те имам е така опасно!
(Да те нямам значи да умра.)