Значи така като стане все така става! Толкова да ми е кофти и мрънкам за глупости, а си представям колко му е тежко, а аз мрънкам, че плановете се били провалили, кога станах такъв ужасен човек! Искам да съм до него и да го подкрепя, но се чувствам неудобно....