така.. имам сериозен приятел от година и нещо нещата не са перфекти но на мен ми харесват точно тези емоции,а и двамата се обичаме.Всичко си беше идеално докато март тази година не се запознах с едно момче от моето даскало.Всичко почна в скайп и т.н. Излизахме си като приятели но с времето той ме заобича а и аз обичам него не мога да си го обясня обичам го искам да са с него но немога да оставя и приятеля си-вс пак преакалено много моменти на радост и сълзи и любов(както е и в момента).Така излизах с момчето от училище кафета всичко идеално.Той ми казваше че иска аз да съм момичето до него че няма да ме кара да избирам и ще ме чака.Много мисля постоянно с кой да сам... Снощи си писахме и той ми каза че независимо колко много ме обича неможе да излизаме повече защото го боли и неиска дори и приятели да см .. да съм му се обадила когато сам свободна и искам да са с него ..А аз искам мамка му но не мога да обърна гръб на почти 2 годишна връзка заради която правя всичко .. а и фактите са следните че приятеля ми не е перфектен да знам го .. забърквал се в сякакви неща от които трудно е излизал спрял е много простотии заради мен ааа и се отнася по грубичко кам мен.. докато другия (няма да споменавам имена) е спокоен мога да имам всичко с него и спокоиствие и ме чака толкова време и е мил и всичко .. НО ОБИЧАМ И ДВАМАТА ... сега имам 3 изхода ..сама .. със старата и бурна любов или с човека които също обичам и ме чака толкова време с желанито да ми осигури всичко