За моята последна ревах точно ден и половина,около месец слушах депресарски песни и го псувах най-упорито,а после започнах да се забивам,с който ми падне (без да спя с никой) само и само да го избия от главата си и алкохола донякъде помагаше да не мисля нито с кой се забивам,нито за бившия ми Той самият ако чуе какво съм преживяла заради него направо ще ме иска обратно,но да е мислил като е изневерявал.Сега ходя с най-прекрасното момче,което съм срещала през живота си,обичам истински и се радвам на живвота.Срещнах го благодарение на това,че ми изневериха,така че всяко зло за добро