Бях на крепостта "Градище" над Габрово. На една от скалите. Даже не бях застанала на ръба. Съвсем леко се наведох и телефонът ми падна от джоба на ризата. Но разбрах, чак когато видях как вече лети надолу. А защо сме се разминали с оная с косата? Ако бях видяла как пада от джоба ми, щях да пробвам да го хвана, да залитна и сега аз да съм долу. Най-чудното е, че падаше като хвърлен, не като изтърван. Бахти филма. Тъжно ми е за него, но се радвам, че не го последвах.